Τα δένδρα του κήπου - Επιλογή Β

(1) Εδώ το Σφεντάμι - Acerpalmatum, 2,10 μ., αντικαθιστά τον Καρπίνο - Carpinus japonica. Το Σφεντάμι έχει ένα κόκκινο φθινοπωρινό χρώμα και ένα γεμάτο χάρη σχήμα όλο το χρόνο. Χρειάζεται ένα βαθύ και υγρό έδαφος και κάποια προστασία από το δυνατό ήλιο. (2) Η Hamamelis mollis, 1,50 μ., συνήθως θεωρείται θάμνος, άλλα μπορεί να καλλιεργηθεί σαν ένα μικρο δέντρο που τα κλαδιά του παρουσιάζουν μια ανοιχτή διακλάδωση. Αναπτύσσεται αργά και ανθίζει το χειμώνα. Τα κίτρινα μυρωδάτα άνθη του βγαίνουν από κοντούς μίσχους κατά δέσμες και μοιάζουν σαν ψιλοκομμένο χαρτί. Τα πλατιά φύλλα του έχουν έντονο κίτρινο χρώμα το φθινόπωρο και, σαν δέντρο του δάσους, θα το ευνοούσε η προστασία ενός φράχτη, ενώ οι ρίζες του πρέπει να βρίσκονται σε ένα έδαφος ελαφρό, γόνιμο και δροσερό. (3) Η ψηλή και λεπτή μπλε-πράσινη Chamaecyparis lawsoniana "Columnaris Glauca", 2,70 μ., στέκει σαν μαλακό έλασμα στο σχήμα και στο χρώμα κοντά στο μικρο Σφεντάμι, το Acer palmatum "Dissectum atropurpureum", 60 εκατοστά, με φύλλωμα χαλκοπράσινο. (4) Αυτό το μικρο ιαπωνικό Σφεντάμι δίνει πλούσια εφέ όλο το καλοκαίρι και, όπως και η πατρική του μορφή, προτιμά κάποιον ίσκιο και ένα υγρό όξινο η ουδέτερο έδαφος. Στο (5) έχουμε το μικρο κρεμοκλαδές Κυδωνίαστρο, το Cotoneaster X hybridus - pendulus, που συνδυάζει τα κρεμαστά κλαδιά του με τις άλικες ράγες, που το κάνουν τόσο δημοφιλές. Ας ξαναγυρίσουμε στα κωνοφόρα-νάνα για τα μικρά δέντρα. Στο (6) και στο (7) έχουμε τη μικροσκοπική Ψευδοτσούγα Douglas, που δεν είναι ψηλότερη από 60 εκατοστά, άλλα με πυκνή φυλλωσιά και γκριζοπράσινο χρώμα και με ένα όνομα μεγαλύτερο και από το ίδιο το δέντρο: Pseudotsuga menziesii "Fletcheri" και δίπλα στην πρασιά με το γκαζόν την Τούγια Thuja orientalis "Aurea Nana", 60 εκατοστά, με χρυσαφένιο χρώμα, αυλακωτό φύλλωμα και οβάλ σχήμα.