Εάν παρατηρήσετε τα τοιχώματα ενός χαντακιού στον κήπο σας, θα δείτε μια τομή του εδάφους. Το έδαφος αποτελείται από μια σειρά στρωμάτων, τους ορίζοντες, με το δικό του χρώμα και σύσταση το καθένα.
Αυτό που ενδιαφέρει τον κηπουρό είναι ο ανώτερος ορίζοντας, το επιφανειακό έδαφος. Αυτός έχει σκούρο χρώμα εξαιτίας της δραστηριότητας των μυκήτων, των βακτηρίων και άλλων οργανισμών. Ένα καλό επιφανειακό έδαφος πρέπει να συγκρατεί την υγρασία, αλλά και να αποστραγγίζει το επιπλέον νερό, να συγκρατεί και να ανακυκλώνει τον αέρα και να τρέφει τις ρίζες των φυτών.
Το έδαφος που σπάει εύκολα σε στρογγυλά, πορώδη θρύμματα είναι συνήθως υγρό και με καλή σύσταση. Αν όμως είναι σκληρό, συμπαγές και δεν θρυμματίζεται εύκολα, τότε μάλλον δεν αερίζεται καλά και είναι φτωχό σε χούμο.
Η προετοιμασία του επιφανειακού εδάφους για καλλιέργεια απαιτεί να το σκάψετε, για να το αερίσετε και να το εμποδίσετε να συμπιεστεί κατά τη διαδικασία αυτή πρέπει να εμπλουτίσετε το χούμο που ήδη υπάρχει στο επιφανειακό έδαφος με τεχνητή κοπριά και, αν είναι απαραίτητο, με λίπασμα, ώστε να διασφαλίσετε περισσότερα θρεπτικά στοιχεία. Μπορείτε να παραχωρήσετε τα ετήσια ζιζάνια και τα φυτικά κατάλοιπα, ώστε να δημιουργήσετε περισσότερο χούμο, αλλά τα πολυετή ζιζάνια πρέπει να αφαιρεθούν.
Θα πρέπει να σκάψετε τον κήπο σας το φθινόπωρο, όταν το έδαφος είναι ξηρό δεν πρέπει να κολλά στο φτυάρι σας. Το σκάψιμο αυτό θα διανοίξει το έδαφος στο χειμερινό καιρό, όταν οι διαδοχικές περίοδοι πήξης και τήξης θα επιτείνουν τη διαδικασία αερισμού και αποσύνθεσης του χούμου. Την άνοιξη, τα παρτέρια θα είναι έτοιμα για το τελικό σκάψιμο.
Σύμφωνα με κάποιους επαγγελματίες κηπουρούς, τα παρτέρια για τα ετήσια φυτά πρέπει να σκάβονται σε βάθος δυο φτυαριών κάθε τέσσερα χρόνια - εργασία χρονοβόρα και σκληρή. Γενικά, δεν είναι πρακτικό τέτοιο σκάψιμο σε εγκατεστημένα παρτέρια για ποώδη φυτά και σε θαμνώνες, εκτός και αν αλλάζετε το σχέδιο του κήπου σας.