Ο εμβολιασμός είναι μία από τις αρχαιότερες μεθόδους που εφάρμοσε ο άνθρωπος, με σκοπό να δημιουργήσει νέες, καλύτερες ποικιλίες, αλλά και για να «εξημερώσει» ήδη υπάρχοντα, άγρια δέντρα, μια παραδοσιακή τεχνική πολλαπλασιασμού φυτών, που βασίζεται σε κινήσεις ακριβείας.
Σε αυτόν τον εμβολιασμό, που γίνεται τέλη χειμώνα με αρχές άνοιξης, ανάλογα με τον καιρό και την περιοχή, χρησιμοποιούμε ένα υποκείμενο στο οποίο τοποθετούμε το εμβόλιο, δηλαδή τμήμα βλαστού με οφθαλμούς από κάποια άλλη ποικιλία του ίδιου είδους (π.χ. από κορωνέικη σε ελιά Καλαμών) ή του ίδιου γένους (π.χ. από πορτοκαλιά σε λεμονιά), το οποίο τοποθετείται ανάμεσα στο φλοιό και το ξύλο του υποκειμένου.
Προετοιμασία - περίπου ένα μήνα πριν από τον εμβολιασμό, κόβουμε με πριόνι τον κορμό ή κάποιο κλαδί που θα λειτουργήσει ως υποκείμενο, κάνοντας μια καθαρή τομή χωρίς γρέζια. Το δέντρο (υποκείμενο) στο οποίο θα τοποθετήσουμε τα εμβόλια μας θα πρέπει να είναι υγιές, ιδιαίτερα όσον αφορά το ριζικό του σύστημα, και χωρίς προβλήματα, όπως για παράδειγμα πληγές στον κορμό του. Αν το καρποφόρο δέντρο (π.χ. δαμασκηνιά) είναι ήδη εμβολιασμένο, τότε θα κάνουμε την τομή στον κορμό του μετρώντας τουλάχιστον 60 εκ. πάνω από το παλιό εμβόλιο, έτσι ώστε, αν κάτι δεν πάει καλά, να μην αναπτυχθεί το «άγριο» υποκείμενο, αλλά η ποικιλία με την οποία ήταν εμβολιασμένο το δέντρο όταν το αγοράσαμε. Στη συνέχεια καθαρίζουμε το υποκείμενο από τα κλαδιά που φύονται κάτω από την τομή. Όταν εμβολιάζουμε κάποιο κλαδί (διαμέτρου 4 εκ. και άνω), τότε το κόβουμε όχι περισσότερο από το μισό του μήκους του.
Η διαδικασία έχει ως εξής: Επιλέγουμε τα εμβόλια από το τέλος του χειμώνα ως τις αρχές της άνοιξης, από νεαρά δέντρα ηλικίας 5 έως 6 ετών, από ετήσιους βλαστούς διαμέτρου 1 - 1,5 εκ. και μήκους 20 - 25 εκ., οι οποίοι φέρουν τουλάχιστον 2 κλειστά μάτια. Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε ως εμβόλια βλαστούς από λαίμαργα κλαδιά (παραφυάδες) και κλαδιά που αναπτύσσονται στη σκιά, γιατί δεν θα είναι εξίσου εύρωστα.
Η καταλληλότερη εποχή γα αυτού του είδους τον εμβολιασμό είναι από το Μάρτιο ως το Μάιο. Τότε, οι χυμοί του δέντρου κυκλοφορούν πιο έντονα και είναι ευκολότερη η αποκόλληση του φλοιού του από το ξύλο.
1ο - 2ο βήμα: Βγάζουμε τα εμβόλια από το ψυγείο, όπου τα διατηρούμε μετά την κοπή τους, κλεισμένα σε πλαστικές σακούλες για να μην αφυδατωθούν ή ανοίξουν τα μάτια τους, και με ένα κοφτερό μαχαίρι ή κάποιο εμβολιαστήρι κάνουμε μια καθαρή τομή σε καθένα, δημιουργώντας έτσι μια μονόπλευρη σφήνα. Με το ίδιο εργαλείο κάνουμε μια κάθετη τομή σε μια λεία επιφάνεια του φλοιού του υποκειμένου (κορμός δέντρου) και προσεκτικά τον ανοίγουμε με τη βοήθεια της μύτης του μαχαιριού. Οι κινήσεις μας πρέπει να είναι προσεκτικές, ώστε να μην κόψουμε το ξύλο του βλαστού, παρά μόνο το φλοιό.
3ο βήμα: Τοποθετούμε τα εμβόλια (μπορεί να γίνει και με ένα) με τη λοξή τομή τους να εφάπτεται στο ξύλο του υποκειμένου και ξανά κλείνουμε το φλοιό προσεκτικά.
4ο βήμα: Δένουμε σφιχτά το εμβόλιο με ειδικό χόρτο (το λεγόμενο ράφια), που βρίσκουμε στα φυτώρια, ώστε να σταθεροποιηθεί.
5ο - 6ο βήμα: Για να επιτύχουμε καλύτερη προστασία από πιθανές μολύνσεις, δεν παραλείπουμε να καλύπτουμε την τομή με πάστα εμβολιασμού. Το ειδικό χόρτο και την πάστα για την επούλωση των πληγών το προμηθευόμαστε από τα φυτώρια και τα καταστήματα γεωργικών εφοδίων.