Η τεχνητή μεταφορά του νερού ήταν κάτι που απασχόλησε και αναπτύχθηκε από τα αρχαία χρόνια. Και τούτο διότι αυτό το πολύτιμο αγαθό σε κάποιες περιοχές ήταν λιγοστό, δεν υπήρχε καθόλου, ή ακόμα η παροχή του ήταν μικρή για συγκεκριμένες ανάγκες όπως το πότισμα. Έτσι, η υδροδότηση έπρεπε να πραγματοποιηθεί μέσω μεταφοράς από άλλες περιοχές που ήταν άφθονο. Η πιο συνηθισμένη και εκτεταμένη περίπτωση μεταφοράς νερού είναι μέσω σταθερών συστημάτων μεταφοράς, των υδραγωγείων. Η υδροδότηση περιοχών με υδραγωγεία στη βασική αρχή της, ισχύει στη σημερινή εποχή όπως στα αρχαία χρόνια. Έτσι αυτή η μεταφορά γίνεται με τους παρακάτω βασικούς τρόπους.
1. Με δίκτυο διανομής νερού. Όπως, με αυλάκια που είναι σκαμμένα στο έδαφος, με τσιμεντένιους ανοιχτούς αγωγούς, τα κανάλια ή με κλειστούς αγωγούς και σωλήνες. Όταν το νερό διακινείται από μεγαλύτερο σε μικρότερο υψόμετρο, η μεταφορά του είναι ελεύθερη, δηλαδή γίνεται με τη βοήθεια της βαρύτητας. Όταν βρισκόμαστε σε ίδιο υψόμετρο που πρέπει να υπερνικηθούν οι τριβές, ή όταν το σημείο μεταφοράς είναι ψηλότερο από την πηγή, τότε η μεταφορά του νερού επιτυγχάνεται με τη βοήθεια αντλιών. Για πολύ μεγάλο όγκο νερού, στη συγκεκριμένη κατηγορία, η μεταφορά του γίνεται μέσω σηράγγων (tunnel).
2. Μεταφορά νερού μέσα σε δεξαμενές. Σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει δίκτυο διανομής ή που η απόσταση μεταφοράς του είναι πολύ μεγάλη, η προμήθεια του νερού μπορεί να γίνει με οχήματα που φέρουν δεξαμενές, τα υδροφόρα οχήματα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα βυτιοφόρα φορτηγά οχήματα με διάφορες χωρητικότητες. Από μερικά εκατοντάδες λίτρα μέχρι χωρητικότητες που φτάνουν ή ξεπερνούν τους 10 τόνους.. Για μεγαλύτερες ποσότητες νερού, μπορούν να χρησιμοποιηθούν βυτιοφόρες αμαξοστοιχίες. Ενώ η μεταφορά του νερού στις παραπάνω περιπτώσεις γίνεται διά ξηράς, υπάρχει και η δυνατότητα μεταφορά νερού διά θαλάσσης, με πλοία. Εκεί δηλαδή που η οδική μεταφορά είναι αδύνατη λόγω αδυναμίας πρόσβασης (νησιά), αλλά και λόγω μεγάλης απόστασης που δεν συμφέρει να καλυφθεί οδικά. Τα πλοία αυτά είναι μικρά για μεταφορά σε μικρές αποστάσεις, ή μεγάλα τάνκερ για τροφοδοσία νερού σε μακρινές περιοχές ή άλλες χώρες και Ηπείρους.
3. Μεταφορά νερού διά θαλάσσης. Υπάρχει και άλλη μία περίπτωση μεταφοράς για προμήθεια νερού διά θαλάσσης. Είναι με τη χρήση ρυμουλκών. Στην περίπτωση αυτή τα ρυμουλκά δένουν και τραβούν ένα κομμάτι από παγόβουνο, ή τραβούν μια τεράστια σακούλα γεμάτη με νερό για να υδροδοτήσουν μια περιοχή με έλλειψη νερού.
4. Μεταφορά νερού διά αέρος. Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην συμπεριλάβουμε στην τροφοδοσία νερού την μεταφορά του μέσω αέρος κυρίως βέβαια για τις ανάγκες πυρόσβεσης, κάτι που συναντάμε συχνά τους καλοκαιρινούς μήνες. Χρησιμοποιείται δηλαδή κάθε τρόπος και κάθε μέσο προκειμένου να καταστεί δυνατή η υδροδότηση απομακρυσμένων από την πηγή περιοχών και να φτάσει παντού, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, αυτό το πολύτιμο αγαθό.
Το παραπάνω κείμενο είναι μία προσφορά από εταιρεία που στηρίζει τις υδροφόρες πόσιμου νερού από γεωτρήσεις που βρίσκονται κυρίως στην Αττική.